اتاق جیکب روایتگر گسترده‌ی زمانه‌ای است که از دوره‌ی آرامش و ثبات پیش از جنگ اول تا دوره‌ی سربرآوردن حقایق فلاکت‌بار پس از جنگ را دربرمی‌گیرد. روایت از دیدگاه سنتی بسیار گسسته است، اما به قول «ربکا وست» در نشریه «آبزرور»، زبان این رمان، «شعر ناب است»؛
خرید کتاب اتاق جیکب
جستجوی کتاب اتاق جیکب در گودریدز
معرفی کتاب اتاق جیکب از نگاه کاربران
اتاق Jacobs زندگی است که از خارج دیده می شود. تصویر ناقص و نازک از مرد جوان. ما می توانیم زندگی خود را مانند در جداول آینه ببینیم. ما تنها می توانیم انعکاس خود را در چشم دیگران ببینیم، تنها افسانه ی او در داستان های دیگران. این باعث می شود ما فقط ناظران گاه به گاه و یعقوب فلاندر هنوز از ما رنج می برد. دنیای درونی او برای ما بسته است. اما آیا واقعا می توانید مرد دیگری را بیابید؟ هیچ کدام از آنها را نمی بیند، بجز یک خانم سالخورده که در کنار یک مرد جوان عجیب و غریب در یک کالسکه راه آهن نشسته است. آنها کل را می بینند و همه چیز را می بینند ... آنها خود را می بینند ... وولف به عنوان یک نقاش برجسته لحظه ها و برداشت های جادویی را جذب می کند، از نظر ظاهری و دلتنگی است. یعقوب در ساحل سنگی کرنوال نشان می دهد، او را از طریق ایتالیا و یونان به اجتناب ناپذیری از جنگ هدایت می کند. پرتره صمیمی، بافته شده از گمانه زنی، حوادث ناچیز، برخورد های احتمالی، خاطرات محو شده است. نول به مدت کوتاهی پس از جنگ جهانی اول نوشته شده بود و می توان آن را از این تراژدی در اینجا شنید، نام قهرمان عنوان به طور عمدی است و باعث قتل عام می شود در زمینه های فلاندر این نیز می تواند به عنوان شخصیت Woolfâ € ™ ثانیه برای برادر محبوب Toby. مرزهای دانستن یک مرد دیگر، احساس خفه شدن از زندگی، کوتاه مدت لحظه ای در نظر گرفته شده است. نور و سایه کوولورها و اشکال. وولف تمام ترکیبات را مخلوط می کند و یک منظره ملانکولی و شاعرانه ای را می سازد. اتاق خالی با حضور مداوم آن ساکن سابق. برخی از عکس های قدیمی، نامه های پراکنده، کتاب ها. همه این بقایای زندگی او و شواهد ملموس غیبت او. آیا این همه چیزی است که بعد از زندگی ما باقی می ماند؟
مشاهده لینک اصلی
به تازگی نتیجه گرفتم که من خوشحالم که رمانهای استینبک را در ترتیب زمانی نگاشتم، اما اکنون آرزو می کنم که Id در ابتدا با رمانهای وولفز آغاز شود. از سوی دیگر، جالب است که به دنبال شروع نوشتن تجربیات والوف پس از خواندن خانم دلووی، به فانوس و امواج بروید. در حالی که گوش دادن به کتاب صوتی The Waves مرا به گوش دادن به یک کانتاتا یا یک سخنرانی یاد داد، گوش دادن به این رمان (زیبایی توسط ژولیت استیونسون نقل شده) بیشتر شبیه نگاه کردن به یک عکس از عکس در یک آلبوم عکاسی قدیمی بود. برخی از عکس ها واضح و تیز هستند، دیگران تار شده اند. در برخی از عکس ها موضوع عکس به دور از دوربین نگاه می کند و تقریبا خارج از قاب است. و سپس در دیگران، به طور کامل از دست رفته، و خانواده و دوستان خود را به دنبال او، نگاه کردن بیش از عکاس. یعقوب فلاندر، با وجود شخصیت مرکزی، بیشتر از حضور در کار است. در حالی که ما او را از دوران کودکی به بزرگسالی می بینیم، آن را از طریق چشم دیگران و ما واقعا نمی دانیم او را. این باعث می شود که ارتباط عاطفی برقرار شود، اما ممکن است این نکته باشد. پس از همه، از ابتدای رمان، ما آگاه هستیم که سال 1914 می آید، یعقوب در دهه ی 20 و شرط عادلانه ی آن است که وولف معتقد به جبرگرایی نامزد است. زبان شاعرانه و کیفیت بسیار بصری این پروس، برای من مهمترین کارها بود. من آن را دوست ندارم، زیرا رمان های دیگری از ویرجینیا وولف را دوست داشتم که خواندن آن را دارم، اما من هنوز عمیقا تحت تاثیر قرار گرفته ام.
مشاهده لینک اصلی
این رمان سوم ویرجینیا والف است. این در سال 1922 منتشر شد. او بیشتر تجربی است. قطعا مورد علاقه من است! آنچه وولف سعی داشت انجام دهد، و آنچه من فکر می کنم او به طرز شگفت انگیزی موفق شده است، نشان دادن چگونگی تجربه زندگی است. تمرکز کمتری روی آنچه که یک فرد انجام می دهد، بیشتر در مورد چگونگی درک ما درونی و واکنش به رویدادهای روزمره است. او به نظر من تلاش می کند تا زندگی درونی افراد را جذب کند، نه فقط یک فرد بلکه بسیاری. ما واکنش های عاطفی و تفکر گرا را به چیزی که در اطراف شخصیت های رمان اتفاق می افتد تحویل می دهیم. به عنوان مثال، چگونه یک فرد به باز کردن یک پنجره واکنش نشان می دهد؟ چگونه درون ما رونق دارد؟ چه چیزی می شنوید وقتی یک پنجره باز کنید، بیرون بروید یا در شب پیاده روی کنید، دقیقا باید دستگیر شود، بلکه ما نیز باید به نحو احسن پاسخ دهیم. و همچنین چندگانگی واکنش افراد. برای وولف، یک داستان معمولی، به یک خط افراطی وابسته است و یک راوی شناخته شده تماما نمی تواند زندگی واقعی را نشان دهد؛ چنین نیست که افراد در واقع زندگی را درک می کنند. داستان در داستان است، اما این درک شخصیت ها از یکدیگر و حوادثی است که ضروری است. ما دنبال یعقوب فلاندرز هستیم. ما می شنویم که دیگران، بیشتر زنان، به او فکر می کنند. برای اولین بار او یک فرزند است. سپس او نوزده و به کمبریج می رود. سال 1906 است. از طریق زنان اطراف او، ما درک درستی از او دارد - از شیوه های او و شیوه اش. او ساکت است او بی دست و پا است او متمایز است. ما از او پیروی می کنیم تا او شانزده و کمی بیشتر شود. او به پاریس، ایتالیا و یونان سفر می کند و سپس به لندن می رود. ما در احزاب لندن هستیم. ما در اتاق خواندن در موزه بریتانیا هستیم. ما در اتاق خود در حال حرکت به سمت شطرنج هستیم و از پنجره ی او نگاه می کنیم. ما در آتش گای فوکس هستیم. آیا شما دیده اید که چهره های روشن شده توسط نور و نور خورشید تحریک شده اند؟ این همان چیزی است که کتاب را خاص و منحصر به فرد می کند و آن را از نوشتن عادی تقسیم می کند. بسیاری از خطوط فوق العاده ای وجود دارد. به اینها نگاه کنید: * زنان همیشه، همیشه در مورد چگونگی احساسشان حرف میزنند. @ * @ شاید تنها زیبایی باشد که جاودانه است. @ * â € œ هیچ استفاده ای در تلاش برای جمع کردن مردم است. â € â € œNobody می بیند هر کس او را دارد، بجز یک بانوی سالخورده در مقابل یک مرد جوان عجیب و غریب در یک کالسکه راه آهن نشسته است. آنها یک کل را میبینند - آنها همه انواع چیزها را میبینند - خودشان را میبینند. »به نظر میرسد، هرگز توضیحی دربارهی جریان و جریان در رگههای ما وجود نداشته است.« خوشبختی و ناامیدی ».« هر کسی که € ™ ارزش هر چیزی فقط می خواند آنچه را که او دوست دارد، به عنوان خلق و خوی او را می گیرد، و با شور و شوق فراوان است. \"â € œMultiplicity می شود وحدت.\" وجود دارد طنز است. به ما گفته شده است که هیچ کس در اتاق خواندن نمی خندد، اما کسی آن را انجام می دهد! یعقوب به فلوریندا جذب شده است، اما یک مشکل وجود دارد زیرا بدن به مغز متصل می شود. خوب، کلمات چیزی شبیه به آن بیان شده است! یک سگ را در یک سرویس کلیسا تصور کنید این نیز برای ما بسیار جذاب است. آیا گل های کاغذی کمی رنگی که در آب پرتاب می شوند، به یاد می آورید؟ شما هنگام خواندن درباره این و عواطف بالقوه، لبخند می زنید. جولیت استیونسون، بازیگر برجسته برنده جایزه، کتاب صوتی را روایت می کند. خواندن کاملا فوق العاده است. او کاملا خلق می کند لهجه ها و فریادهای خارجی و جیغ ها به صورت صحیح ارائه می شوند. من شخصا توصیه می کنم گوش دادن به این به جای خواندن آن. تخیل یک شخص نمی تواند پس از عملکرد استیونسون بهبود یابد. این کتاب هایی است که توسط ویرجینیا وولف خوانده شده است: Jacobs Room 4 starsMrs. Dalloway 4 ستاره به فانوس 3 ستاره نور و روز 3 starsThe Voyage Out 3 starsA Room of Own Own 1 starThe Waves 1 ستاره
مشاهده لینک اصلی
بدون شک ما باید به طور کلی خیلی بدتر از ما بدون هدیه شگفت آور برای توهم باشد. من خوشحالم که نمی خواهم توضیح دهم که اتاق یعقوب چه چیزی است، زیرا وجود دارد هیچ طرح واقعی ندارد در عوض، این یک نگاه اجمالی به شعر و عجیب و غریب از چیزهای کوچک اتفاق می افتد، مردم فکر کردن، امواج سقوط، زندگی آبشار. در اینجا یک تاریکی لایه ای و فضایی وجود دارد. زندگی به یعقوب در خاطرات و نیمی از خاطرات به یاد می آید، و ما چشم انداز های یعقوب را درک می کنیم، اما هیچ چیز روشن و مطلق نیست؛ دریا، آسمان، گذر زمان، و عمدتا از نظر دیگران مانع از همه چیز است. با این حال بد ما مایل هستیم کسی را بدست آوریم یا حتی خودمان را به وضوح ببینیم ما هرگز آن را درک نمی کنیم و هرگز نمیتوانیم بدانیم چطور به شخص دیگری ظاهر می شود. هویت یعقوب، ذهن وولف، و زندگی خود ما در اطراف حوادث و حادثه ای قرار می گیرد و از طریق خلق و خوی های دیگر مردم و پیش فرض ها فیلتر می شود. زندگی یک صفوف سایه هاست و خدا می داند چرا این است که ما در آغوش می گیریم آنها را مشتاقانه می بینند و می بینند که آنها با چنین ترسویی، سایه می روند. و بسیار متواضعانه به نظر می رسد. بسیار تعجب آور و سرگردان. تنهایی شدید در این کتاب نمی افتد. بدون تردید اگر این ایتالیا یا یونان و یا حتی سواحل اسپانیا بود، غم و اندوه با غریبه و هیجان و برانگیختن آموزش کلاسیک روبرو می شد. اما تپههای کورنی دارای دودکشهای چسبیده بر روی آنها هستند؛ و به نوعی و یا دیگر، دوست داشتنی ذاتا غم انگیز است. بله، دودکش ها و ایستگاه های نگهبانی ساحلی و حوالی های کوچک با امواج که هر کسی را نادیده می گیرند باعث می شود تا یک غم و اندوه غم انگیز را به یاد داشته باشید. و چه می تواند این غم و اندوه باشد؟ زندگی رفته؟ خاطرات؟ حقیقت؟ در نهایت، چطور می توانیم روی کاغذ بنویسیم که چطور واقعا؟ بی ارزش چه کسی هستیم و چگونه ما به یاد می آوریم، اگر در واقع ما هستیم، یک رمز و راز درونی باقی می ماند و در اینجا چیزی که ما می توانیم در مورد آن انجام دهیم. چیز عجیب و غریب در مورد زندگی این است که هرچند ماهیت آن برای صدها سال به هرکسی آشکار است، هیچ کس حساب کاربری کافی از آن نداشته است. خیابان های لندن نقشه خود را دارند؛ اما احساسات ما ناشناخته است. اگر شما این گوشه را عوض می کنید، چه می خواهید؟ â €
مشاهده لینک اصلی
من نمی خواستم این کتاب را بخوانم، که مدت ها در قفسه من بود، به بالای شمع صعود کرده بود، بارها و بارها با انتخاب های فوری انتخاب شده بود و در نهایت نیز در آشنایی من متهم بود که هرگونه تخلف طولانی تر چرا انزجار؟ چند بار آن را باز کردم، از طریق مقدمه منتشر شدم و به جای چیزی برای معاصر رسیدم، چیزی که احساس کردم، شاید بیشتر مربوط باشد. برای ادامه پیشگفتار شخصی شخصی (به بخش بعدی بروید، خواننده عزیز اگر بخواهید در مورد آن بخوانید این کتاب، در طول تعطیلات اخیر فصلی من نیمه تماشای فیلم من از اولین بار من را دوست داشتم من آن را دیدم تا زمانی که من 18 ساله متواضع و متکبر شد، دخمه پرپیچ و خمیده، تماشای دیوید Bowie در کیک های افسانه تشکیل شده و dodging. همانطور که یکی از آهنگها شروع شد، پدرم اظهار داشت که خط باس کمی به روز شده است، و مادر من تمام چیزهایی را که داده بود را پاسخ داد، اما این چیزی جز بخشی از جذابیت آن نیست. در واقع! در واقع! اما تاریخی که باستان شناسی با ارزش تاریخی بافتی دارد، چه تاریخی است؟ قبل از CGI، استودیوهای ساخته شده از سنگ های پلی استایرن، عروسک های ناز کوچیک روباه، و ... واقعا کریستال های بزرگ. اگر بچه های شما به شما اعتقاد نداشته باشند، آنها را به این فیلم نشان دهید. لذت من در اتاق Jacobs شبیه به لذت من در باستان شناسی است، در غرق در داستان ها و یا در میان مصنوعات از برخی دوره که روایی و یا فرهنگ مادی من تجربه کافی برای حمل به در ذهن من این قدرت در این رمان، از تحریک، که بسیار موفقیت آمیز است (و کمتر از 250 صفحه در مقیاس اقتصادی) به دلیل سبک یونانی وولف، به خاطر موضوع بزرگ، فیل در اتاق یعقوب، جنگ، من را برجسته می کند. مکان و زمان و موقعیتی که در اینجا نشان داده شده است، در شکل گیری ارقام، با خلوص عجیب و غریب منتقل می شود، مانند یک عطر و طعم بر روی یک نسیم که یک سیلاب داخلی را باز نگه می دارد و از نوستالژیا عقب مانده است، ما فقط اتاق، عهد و پرده کفش و لوایح فرو می ریزیم و کتاب های کوچک. البته بسیاری از کتاب های بسیاری این کار را انجام می دهند. آتتیا هاسین این کار را در نور خورشید در یک ستون شکسته انجام میدهد، آندریا لی این کار را در سارا فیلیپس انجام می دهد و از طریق انجام این کار Woolfs، روشنایی لامپ هایی که دور از دسترس هستند، ... خود است! طعم بدست آمده یک آثار تاریخی خود را به خود اختصاص داده است. آیا می توانم بگویم، مدرنیزم، امپرسیونیسم، فن آوری ها، اختراعات یک لحظه، هنرمندان می خواستند بدون توجه به چشم خودشان نگاه کنند، به جای کسانی که مجاز به آنها داده می شد و به آنها تحمیل می شد؟ در اینجا، همانطور که دقیقا همانطور که ممکن است، جهان از طریق تمام ذهن متوجه شد، اطلاعات حسابی مرتب شده به طرز محتاطانه احساس می شود همانطور که در خام، در اولین عجله. همانطور که یک ارکستر تنظیم کرده است، رشته های ریتم و زیبایی را جدا کرده است. جملات Woolfs که به یک سطح هیجان انگیز، شعری شکسته می شود، به او اجازه می دهد تا اثرات هیجان، تنش، سکوت یا آزادی را کنترل و ترکیب کند. فکر کردن و احساس بودن و بودن درست نیست، تجارب گرد شده؛ وللف آنها را با طراوت، دقت گاه خیره کننده ای، و بدون انحراف از زیر روایت ها، برنامه ها، شایعات بیان می کند. موضوع او بیوگرافی یعقوب نیست، اما روشنایی اتاق او، صحنه های صحنه ای که او در آن قرار دارد، بخشی از مردم اطراف او است (بخشی از (تکرار واژه های آیینی اعتقاد معنوی من) جهان که خود را در تفاوت می داند از طریق ما به عنوان یک رمان از جنگ، این ... واقعا هیچ رمان از جنگ در همه! من از دوریس لسینگس در مورد آلفرد و امیلی درمورد داستان متضادانه فکر می کنم، اما هیچ چیز در اینجا با این واقعیت مخالف نیست، تنها چهره های جنگی اینجا فقط تا آنجا که خلأ اتاق را ایجاد می کند، نشان می دهد که جنگ تقریبا به طور کامل منفی است، در ترسیم کاملا بی نظیر از آنچه که به طور کامل از بین می رود، چه چیزی غیر ممکن می شود. در The Woman از Tantoura Radwa Ashour به ما باز می شود داستان، داستان من می خواهم به شنیدن، و مجبور به نفوذ خشونت آمیز حوادث واقعی به ما بگویید داستان دیگری به جای آن. به همین ترتیب Chimamanda Ngozi Adichie در نیمه خورشید زرد. پرستاران در این رمان ها روایت های محکوم هستند که خواستار توجه و عدالت هستند، در حالی که برای من به عنوان یک خواننده بریتانیایی، WWI به عنوان تاریخ کلاه بالقوه قدیمی است، اغلب (مانند WW WW) مناسبت برای تهمت زدن خود خوشنویسی. به نظر من، به سادگی نشان دادن سایه آن، به جای موضع رادیکال در ارتباط با درگیری، همانطور که بسیاری از نویسندگان آن را تصدیق می کنند، من فکر می کنم، یک جنبه نسبتا خنثی از از دست دادن عزاداری است. البته این جنس جنسیتی است، زیرا مردان به جنگ می روند و زنان آنها را از دست می دهند. اگر یعقوب به ما در اینجا از چشم دیگران ارائه شود، اکثریت این چشمها به زنان تعلق دارند. اما مقدمه های آدیچی ها و آشور به ما نشان می دهد که داستان دیگر ارزش نقل قول از خشم ناشی از تخریب آنهاست. جنگ تا حدودی به نشان دادن چگونگی فرهنگ جاکوب متعلق به درگیری فاجعه است. او مردان جوان را به عنوان نایو و موقعیت، به راحتی تحت تاثیر قرار می دهد، وارد سیستم آموزش و پرورش متمرکز بر امپراتوری های کلاسیک به جای دانش از جهان اطراف آنها ...
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب اتاق جیکب
خرید کتاب اتاق جیکب
جستجوی کتاب اتاق جیکب در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
به تازگی نتیجه گرفتم که من خوشحالم که رمانهای استینبک را در ترتیب زمانی نگاشتم، اما اکنون آرزو می کنم که Id در ابتدا با رمانهای وولفز آغاز شود. از سوی دیگر، جالب است که به دنبال شروع نوشتن تجربیات والوف پس از خواندن خانم دلووی، به فانوس و امواج بروید. در حالی که گوش دادن به کتاب صوتی The Waves مرا به گوش دادن به یک کانتاتا یا یک سخنرانی یاد داد، گوش دادن به این رمان (زیبایی توسط ژولیت استیونسون نقل شده) بیشتر شبیه نگاه کردن به یک عکس از عکس در یک آلبوم عکاسی قدیمی بود. برخی از عکس ها واضح و تیز هستند، دیگران تار شده اند. در برخی از عکس ها موضوع عکس به دور از دوربین نگاه می کند و تقریبا خارج از قاب است. و سپس در دیگران، به طور کامل از دست رفته، و خانواده و دوستان خود را به دنبال او، نگاه کردن بیش از عکاس. یعقوب فلاندر، با وجود شخصیت مرکزی، بیشتر از حضور در کار است. در حالی که ما او را از دوران کودکی به بزرگسالی می بینیم، آن را از طریق چشم دیگران و ما واقعا نمی دانیم او را. این باعث می شود که ارتباط عاطفی برقرار شود، اما ممکن است این نکته باشد. پس از همه، از ابتدای رمان، ما آگاه هستیم که سال 1914 می آید، یعقوب در دهه ی 20 و شرط عادلانه ی آن است که وولف معتقد به جبرگرایی نامزد است. زبان شاعرانه و کیفیت بسیار بصری این پروس، برای من مهمترین کارها بود. من آن را دوست ندارم، زیرا رمان های دیگری از ویرجینیا وولف را دوست داشتم که خواندن آن را دارم، اما من هنوز عمیقا تحت تاثیر قرار گرفته ام.
مشاهده لینک اصلی
این رمان سوم ویرجینیا والف است. این در سال 1922 منتشر شد. او بیشتر تجربی است. قطعا مورد علاقه من است! آنچه وولف سعی داشت انجام دهد، و آنچه من فکر می کنم او به طرز شگفت انگیزی موفق شده است، نشان دادن چگونگی تجربه زندگی است. تمرکز کمتری روی آنچه که یک فرد انجام می دهد، بیشتر در مورد چگونگی درک ما درونی و واکنش به رویدادهای روزمره است. او به نظر من تلاش می کند تا زندگی درونی افراد را جذب کند، نه فقط یک فرد بلکه بسیاری. ما واکنش های عاطفی و تفکر گرا را به چیزی که در اطراف شخصیت های رمان اتفاق می افتد تحویل می دهیم. به عنوان مثال، چگونه یک فرد به باز کردن یک پنجره واکنش نشان می دهد؟ چگونه درون ما رونق دارد؟ چه چیزی می شنوید وقتی یک پنجره باز کنید، بیرون بروید یا در شب پیاده روی کنید، دقیقا باید دستگیر شود، بلکه ما نیز باید به نحو احسن پاسخ دهیم. و همچنین چندگانگی واکنش افراد. برای وولف، یک داستان معمولی، به یک خط افراطی وابسته است و یک راوی شناخته شده تماما نمی تواند زندگی واقعی را نشان دهد؛ چنین نیست که افراد در واقع زندگی را درک می کنند. داستان در داستان است، اما این درک شخصیت ها از یکدیگر و حوادثی است که ضروری است. ما دنبال یعقوب فلاندرز هستیم. ما می شنویم که دیگران، بیشتر زنان، به او فکر می کنند. برای اولین بار او یک فرزند است. سپس او نوزده و به کمبریج می رود. سال 1906 است. از طریق زنان اطراف او، ما درک درستی از او دارد - از شیوه های او و شیوه اش. او ساکت است او بی دست و پا است او متمایز است. ما از او پیروی می کنیم تا او شانزده و کمی بیشتر شود. او به پاریس، ایتالیا و یونان سفر می کند و سپس به لندن می رود. ما در احزاب لندن هستیم. ما در اتاق خواندن در موزه بریتانیا هستیم. ما در اتاق خود در حال حرکت به سمت شطرنج هستیم و از پنجره ی او نگاه می کنیم. ما در آتش گای فوکس هستیم. آیا شما دیده اید که چهره های روشن شده توسط نور و نور خورشید تحریک شده اند؟ این همان چیزی است که کتاب را خاص و منحصر به فرد می کند و آن را از نوشتن عادی تقسیم می کند. بسیاری از خطوط فوق العاده ای وجود دارد. به اینها نگاه کنید: * زنان همیشه، همیشه در مورد چگونگی احساسشان حرف میزنند. @ * @ شاید تنها زیبایی باشد که جاودانه است. @ * â € œ هیچ استفاده ای در تلاش برای جمع کردن مردم است. â € â € œNobody می بیند هر کس او را دارد، بجز یک بانوی سالخورده در مقابل یک مرد جوان عجیب و غریب در یک کالسکه راه آهن نشسته است. آنها یک کل را میبینند - آنها همه انواع چیزها را میبینند - خودشان را میبینند. »به نظر میرسد، هرگز توضیحی دربارهی جریان و جریان در رگههای ما وجود نداشته است.« خوشبختی و ناامیدی ».« هر کسی که € ™ ارزش هر چیزی فقط می خواند آنچه را که او دوست دارد، به عنوان خلق و خوی او را می گیرد، و با شور و شوق فراوان است. \"â € œMultiplicity می شود وحدت.\" وجود دارد طنز است. به ما گفته شده است که هیچ کس در اتاق خواندن نمی خندد، اما کسی آن را انجام می دهد! یعقوب به فلوریندا جذب شده است، اما یک مشکل وجود دارد زیرا بدن به مغز متصل می شود. خوب، کلمات چیزی شبیه به آن بیان شده است! یک سگ را در یک سرویس کلیسا تصور کنید این نیز برای ما بسیار جذاب است. آیا گل های کاغذی کمی رنگی که در آب پرتاب می شوند، به یاد می آورید؟ شما هنگام خواندن درباره این و عواطف بالقوه، لبخند می زنید. جولیت استیونسون، بازیگر برجسته برنده جایزه، کتاب صوتی را روایت می کند. خواندن کاملا فوق العاده است. او کاملا خلق می کند لهجه ها و فریادهای خارجی و جیغ ها به صورت صحیح ارائه می شوند. من شخصا توصیه می کنم گوش دادن به این به جای خواندن آن. تخیل یک شخص نمی تواند پس از عملکرد استیونسون بهبود یابد. این کتاب هایی است که توسط ویرجینیا وولف خوانده شده است: Jacobs Room 4 starsMrs. Dalloway 4 ستاره به فانوس 3 ستاره نور و روز 3 starsThe Voyage Out 3 starsA Room of Own Own 1 starThe Waves 1 ستاره
مشاهده لینک اصلی
بدون شک ما باید به طور کلی خیلی بدتر از ما بدون هدیه شگفت آور برای توهم باشد. من خوشحالم که نمی خواهم توضیح دهم که اتاق یعقوب چه چیزی است، زیرا وجود دارد هیچ طرح واقعی ندارد در عوض، این یک نگاه اجمالی به شعر و عجیب و غریب از چیزهای کوچک اتفاق می افتد، مردم فکر کردن، امواج سقوط، زندگی آبشار. در اینجا یک تاریکی لایه ای و فضایی وجود دارد. زندگی به یعقوب در خاطرات و نیمی از خاطرات به یاد می آید، و ما چشم انداز های یعقوب را درک می کنیم، اما هیچ چیز روشن و مطلق نیست؛ دریا، آسمان، گذر زمان، و عمدتا از نظر دیگران مانع از همه چیز است. با این حال بد ما مایل هستیم کسی را بدست آوریم یا حتی خودمان را به وضوح ببینیم ما هرگز آن را درک نمی کنیم و هرگز نمیتوانیم بدانیم چطور به شخص دیگری ظاهر می شود. هویت یعقوب، ذهن وولف، و زندگی خود ما در اطراف حوادث و حادثه ای قرار می گیرد و از طریق خلق و خوی های دیگر مردم و پیش فرض ها فیلتر می شود. زندگی یک صفوف سایه هاست و خدا می داند چرا این است که ما در آغوش می گیریم آنها را مشتاقانه می بینند و می بینند که آنها با چنین ترسویی، سایه می روند. و بسیار متواضعانه به نظر می رسد. بسیار تعجب آور و سرگردان. تنهایی شدید در این کتاب نمی افتد. بدون تردید اگر این ایتالیا یا یونان و یا حتی سواحل اسپانیا بود، غم و اندوه با غریبه و هیجان و برانگیختن آموزش کلاسیک روبرو می شد. اما تپههای کورنی دارای دودکشهای چسبیده بر روی آنها هستند؛ و به نوعی و یا دیگر، دوست داشتنی ذاتا غم انگیز است. بله، دودکش ها و ایستگاه های نگهبانی ساحلی و حوالی های کوچک با امواج که هر کسی را نادیده می گیرند باعث می شود تا یک غم و اندوه غم انگیز را به یاد داشته باشید. و چه می تواند این غم و اندوه باشد؟ زندگی رفته؟ خاطرات؟ حقیقت؟ در نهایت، چطور می توانیم روی کاغذ بنویسیم که چطور واقعا؟ بی ارزش چه کسی هستیم و چگونه ما به یاد می آوریم، اگر در واقع ما هستیم، یک رمز و راز درونی باقی می ماند و در اینجا چیزی که ما می توانیم در مورد آن انجام دهیم. چیز عجیب و غریب در مورد زندگی این است که هرچند ماهیت آن برای صدها سال به هرکسی آشکار است، هیچ کس حساب کاربری کافی از آن نداشته است. خیابان های لندن نقشه خود را دارند؛ اما احساسات ما ناشناخته است. اگر شما این گوشه را عوض می کنید، چه می خواهید؟ â €
مشاهده لینک اصلی
من نمی خواستم این کتاب را بخوانم، که مدت ها در قفسه من بود، به بالای شمع صعود کرده بود، بارها و بارها با انتخاب های فوری انتخاب شده بود و در نهایت نیز در آشنایی من متهم بود که هرگونه تخلف طولانی تر چرا انزجار؟ چند بار آن را باز کردم، از طریق مقدمه منتشر شدم و به جای چیزی برای معاصر رسیدم، چیزی که احساس کردم، شاید بیشتر مربوط باشد. برای ادامه پیشگفتار شخصی شخصی (به بخش بعدی بروید، خواننده عزیز اگر بخواهید در مورد آن بخوانید این کتاب، در طول تعطیلات اخیر فصلی من نیمه تماشای فیلم من از اولین بار من را دوست داشتم من آن را دیدم تا زمانی که من 18 ساله متواضع و متکبر شد، دخمه پرپیچ و خمیده، تماشای دیوید Bowie در کیک های افسانه تشکیل شده و dodging. همانطور که یکی از آهنگها شروع شد، پدرم اظهار داشت که خط باس کمی به روز شده است، و مادر من تمام چیزهایی را که داده بود را پاسخ داد، اما این چیزی جز بخشی از جذابیت آن نیست. در واقع! در واقع! اما تاریخی که باستان شناسی با ارزش تاریخی بافتی دارد، چه تاریخی است؟ قبل از CGI، استودیوهای ساخته شده از سنگ های پلی استایرن، عروسک های ناز کوچیک روباه، و ... واقعا کریستال های بزرگ. اگر بچه های شما به شما اعتقاد نداشته باشند، آنها را به این فیلم نشان دهید. لذت من در اتاق Jacobs شبیه به لذت من در باستان شناسی است، در غرق در داستان ها و یا در میان مصنوعات از برخی دوره که روایی و یا فرهنگ مادی من تجربه کافی برای حمل به در ذهن من این قدرت در این رمان، از تحریک، که بسیار موفقیت آمیز است (و کمتر از 250 صفحه در مقیاس اقتصادی) به دلیل سبک یونانی وولف، به خاطر موضوع بزرگ، فیل در اتاق یعقوب، جنگ، من را برجسته می کند. مکان و زمان و موقعیتی که در اینجا نشان داده شده است، در شکل گیری ارقام، با خلوص عجیب و غریب منتقل می شود، مانند یک عطر و طعم بر روی یک نسیم که یک سیلاب داخلی را باز نگه می دارد و از نوستالژیا عقب مانده است، ما فقط اتاق، عهد و پرده کفش و لوایح فرو می ریزیم و کتاب های کوچک. البته بسیاری از کتاب های بسیاری این کار را انجام می دهند. آتتیا هاسین این کار را در نور خورشید در یک ستون شکسته انجام میدهد، آندریا لی این کار را در سارا فیلیپس انجام می دهد و از طریق انجام این کار Woolfs، روشنایی لامپ هایی که دور از دسترس هستند، ... خود است! طعم بدست آمده یک آثار تاریخی خود را به خود اختصاص داده است. آیا می توانم بگویم، مدرنیزم، امپرسیونیسم، فن آوری ها، اختراعات یک لحظه، هنرمندان می خواستند بدون توجه به چشم خودشان نگاه کنند، به جای کسانی که مجاز به آنها داده می شد و به آنها تحمیل می شد؟ در اینجا، همانطور که دقیقا همانطور که ممکن است، جهان از طریق تمام ذهن متوجه شد، اطلاعات حسابی مرتب شده به طرز محتاطانه احساس می شود همانطور که در خام، در اولین عجله. همانطور که یک ارکستر تنظیم کرده است، رشته های ریتم و زیبایی را جدا کرده است. جملات Woolfs که به یک سطح هیجان انگیز، شعری شکسته می شود، به او اجازه می دهد تا اثرات هیجان، تنش، سکوت یا آزادی را کنترل و ترکیب کند. فکر کردن و احساس بودن و بودن درست نیست، تجارب گرد شده؛ وللف آنها را با طراوت، دقت گاه خیره کننده ای، و بدون انحراف از زیر روایت ها، برنامه ها، شایعات بیان می کند. موضوع او بیوگرافی یعقوب نیست، اما روشنایی اتاق او، صحنه های صحنه ای که او در آن قرار دارد، بخشی از مردم اطراف او است (بخشی از (تکرار واژه های آیینی اعتقاد معنوی من) جهان که خود را در تفاوت می داند از طریق ما به عنوان یک رمان از جنگ، این ... واقعا هیچ رمان از جنگ در همه! من از دوریس لسینگس در مورد آلفرد و امیلی درمورد داستان متضادانه فکر می کنم، اما هیچ چیز در اینجا با این واقعیت مخالف نیست، تنها چهره های جنگی اینجا فقط تا آنجا که خلأ اتاق را ایجاد می کند، نشان می دهد که جنگ تقریبا به طور کامل منفی است، در ترسیم کاملا بی نظیر از آنچه که به طور کامل از بین می رود، چه چیزی غیر ممکن می شود. در The Woman از Tantoura Radwa Ashour به ما باز می شود داستان، داستان من می خواهم به شنیدن، و مجبور به نفوذ خشونت آمیز حوادث واقعی به ما بگویید داستان دیگری به جای آن. به همین ترتیب Chimamanda Ngozi Adichie در نیمه خورشید زرد. پرستاران در این رمان ها روایت های محکوم هستند که خواستار توجه و عدالت هستند، در حالی که برای من به عنوان یک خواننده بریتانیایی، WWI به عنوان تاریخ کلاه بالقوه قدیمی است، اغلب (مانند WW WW) مناسبت برای تهمت زدن خود خوشنویسی. به نظر من، به سادگی نشان دادن سایه آن، به جای موضع رادیکال در ارتباط با درگیری، همانطور که بسیاری از نویسندگان آن را تصدیق می کنند، من فکر می کنم، یک جنبه نسبتا خنثی از از دست دادن عزاداری است. البته این جنس جنسیتی است، زیرا مردان به جنگ می روند و زنان آنها را از دست می دهند. اگر یعقوب به ما در اینجا از چشم دیگران ارائه شود، اکثریت این چشمها به زنان تعلق دارند. اما مقدمه های آدیچی ها و آشور به ما نشان می دهد که داستان دیگر ارزش نقل قول از خشم ناشی از تخریب آنهاست. جنگ تا حدودی به نشان دادن چگونگی فرهنگ جاکوب متعلق به درگیری فاجعه است. او مردان جوان را به عنوان نایو و موقعیت، به راحتی تحت تاثیر قرار می دهد، وارد سیستم آموزش و پرورش متمرکز بر امپراتوری های کلاسیک به جای دانش از جهان اطراف آنها ...
مشاهده لینک اصلی